Zmiany w świadczeniach chorobowych i zasiłkach macierzyńskich od 1 stycznia 2022 r.

Od 1 stycznia 2022 r. na płatników i ubezpieczonych czekają ważne zmiany w zakresie ustalania prawa do świadczeń chorobowych i z tytułu macierzyństwa. Dotyczą one m.in. zasad przedawnienia prawa do zasiłków i świadczenia rehabilitacyjnego ze względu na nieuregulowane zadłużenie składkowe, skrócenia okresu pobierania zasiłku chorobowego po ustaniu tytułu ubezpieczenia do 91 dni, ustalania okresu zasiłkowego, do którego wliczane będą wszystkie niezdolności do pracy bez względu na ich rodzaj, a także ponownego obliczania podstawy zasiłkowej, jeżeli przerwa między niezdolnościami do pracy przekroczy 1 miesiąc.

Nowe przepisy określają też zasadę przejściową, którą należy stosować w sytuacji, gdy ubezpieczeni będą nieprzerwanie niezdolni do pracy i ta niezdolność będzie przypadać na przełomie 2021 r. i 2022 r. W takim przypadku zasiłki oraz świadczenie rehabilitacyjne, do których prawo powstało przed 1 stycznia 2022 r., wypłacane będą w wysokości, na zasadach i w trybie określonych w przepisach ustawy zasiłkowej w brzmieniu obowiązującym przed 1 stycznia 2022 r., za cały okres tej nieprzerwanej niezdolności do pracy. 

Zaległość składkowa a prawo do zasiłku

Przed zmianą przepisów

Obecnie ustawa zasiłkowa nie reguluje sytuacji, w której osoby prowadzące działalność gospodarczą i osoby z nimi współpracujące, a także duchowni opłacający składki na własne ubezpieczenia zostają pozbawieni prawa do zasiłków: chorobowego, świadczenia rehabilitacyjnego, zasiłku macierzyńskiego i opiekuńczego ze względu na zadłużenie z tytułu składek na ubezpieczenia społeczne do czasu spłaty tego zadłużenia.

W przypadku zadłużenia spowodowanego nieopłaceniem składki na ubezpieczenie chorobowe, zgodnie z art. 14 ust. 2 pkt 2 ustawy systemowej, osoby te zostają wyłączone z tego ubezpieczenia od pierwszego dnia miesiąca kalendarzowego, za który nie opłaciły w terminie składki chorobowej.